Śliwki węgierki to owoc, którego wiele możliwości zastosowania, przetworzenia i podania plasuje w zdecydowanej czołówce. To bardzo smaczna przekąska w wersji prosto z drzewa, koszyczka czy też talerza. Cała gama lubianych ciast: placek, tarta, ciasteczka to wersja sweet. Węgierki, zwłaszcza suszone czy wędzone, mają też spore zastosowanie w daniach wytrawnych jak choćby owocowy dodatek do sosów i mięs. Popularny jest kompot śliwkowy,  czy też wigilijny z dodatkiem śliwek suszonych. Spośród przetworów zdecydowany prym wiodą powidła. 
W moim rodzinnym domu, w przydomowym ogródku, rosły dwie dorodne śliwy węgierki. Doskonale pamiętam jesienny rytuał smażenia powideł. Odbywało się to w kuchni, na piecu węglowym. Bardzo lubiłam wszystkie aspekty tego przedsięwzięcia: krzątaninę i poruszenie w kuchni, oraz kilkudniowy zapach smażonych śliwek, który otulał cały dom. Moje dzisiejsze przyrządzanie powideł to oczywiście namiastka tamtych wydarzeń, staram się jednak każdej jesieni zakupić na ryneczku kilka kilogramów śliwek węgierek z przeznaczeniem na powidła.

składniki:
– 3 kg śliwek węgierek
– 30 dkg cukru
– 0,5 szklanki wody

przygotowanie:
Śliwki myjemy, osuszamy, przekrawamy na pół i usuwamy pestki. Owoce wkładamy do dużego garnka z grubym dnem, dosypujemy cukier i dolewamy trochę wody. Śliwki smażymy na małym ogniu, bez przykrycia, często mieszając drewnianą łyżką, aż zaczną się rozpadać. Po około trzech godzinach garnek zdejmujemy z ognia, wystudzamy i zostawiamy do następnego dnia. Nazajutrz ponownie smażymy śliwki około 3 godzin, często mieszając. Proces smażenia dobrze jest rozłożyć na dwa a nawet trzy dni, wówczas masa śliwkowa odparuje, pomniejszy znacznie objętość i zyska charakterystyczny kolor, zapach i smak. Usmażone powidła przekładamy do umytych i wyparzonych słoików słoików o pojemności 0,3 lub 0,5 litra. Pasteryzujemy około 20 minut.